Оtvaranje izložbe fotografija Frederika Daršija “Priče iz Afrike – In memory of Tanja Teja / Narratives of Africa – In memory of Tanya Teja“


 

Pozivamo vas na otvaranje izložbe fotografija Frederika Daršija “Priče iz Afrike – In memory of Tanja Teja / Narratives of Africa – In memory of Tanya Teja”, u petak, 19. aprila u 19 časova, u Kulturnoj stanici Svilara.

Tanja Teja je svoj životni put, kao mlada pripadnica jugoslovensko-srpske dijaspore, započela iz Kikinde sa jedva navršenih 20 godina. U godinama između preduzetničkih početaka u Londonu, do onih kada je postala majka, poslovna žena i građanka Najrobija, prokrčila je put za uspostavljanje kulturnih spona između Srbije i Kenije.

Sve vreme boravka u Najrobiju, Tanja je pružala aktivnu podršku Srbima koji su posećivali Keniju, ali i mnogima koji su se doseljavali i osnivali biznise i uspostavljali svakodnevni život u ovoj afričkoj državi.

Njena velikodušnost prema onima kojima je pomagala nikada neće biti zaboravljena, a njeno nasleđe će živeti kroz njih u Srbiji, Keniji i šire. 

Nedugo pre svog preranog odlaska, Tanja je upoznala Frederika Daršija, nagrađivanog kenijskog fotografa, i bila je impresionirana njegovim fotografijama i pričama koje iza tih fotografija stoje. Njena namera bila je da organizuje izložbu Daršijevih radova u Srbiji kako bi podigla svest o problemima sa kojima se suočavaju ugrožene grupe ljudi, ne samo u Keniji, već i šire, kao i da unapredi kulturnu vezu između svoje domovine i novog doma. 

Iako nije uspela sama da realizuje ovaj projekat, uz pomoć Uprave za kulturu Grada Novog Sada i zahvaljujući prijateljima i porodici, čast nam je da to učinimo u njeno ime.

 

Dobro došli!

 

Tatjana Teja (rođ. Mirkov) rođena je u Kikindi 16. septembra 1964. godine od roditelja Dese i Stevana (1938–2016). Tanja je bila bistro, radoznalo i vredno dete, voljeno od strane svih u okruženju. Prve avanture iskusila je još kao učenica, putujući po Jugoslaviji sa izviđačima čija članica je bila. Sa 17 godina prvi put je otišla u inostranstvo u okviru programa razmene učenika, gde je provela godinu dana živeći u norveškom gradu Narvik, pobratimljenom sa Kikindom. Ov iskustvo je opisala kao širenje svog horizonta van granica Jugoslavije i kao prvi test sposobnosti da se prilagodi novoj zemlji, narodu, jeziku i kulturi. 

Nakon što je diplomirala hotelijerstvo na Riječkom sveučilištu u Opatiji, Tanja je putovala po Evropi, inspirisana turistima koje je srela u Hrvatskoj. Zatim, uputila se u London sa namerom da unapredi engleski jezik, što je i postigla radeći u prodavnicama i restoranima. Prilagođavanje životu u velikom gradu nije bilo lako, te je Tanja često putovala u Kikindu. Ipak, nije odolela šarmu Londona i postepeno se navikla na život daleko od kuće. Vreme provedeno sa srpskom zajednicom u srpskom klubu, koji se nalazio u blizini njenog stana, kao i posete Srpskoj pravoslavnoj crkvi olakšali su joj integraciju.

Dok je radila u Londonu, upoznala je svog muža Karima sa kojim je kasnije otvorila espreso bar u centralnom delu grada i nakon toga zasnovala porodicu. Zbog smrtnog slučaja u Karimovoj porodici, doneli su odluku da se presele u njegov rodni grad Najrobi u Keniji. Novo okruženje i kultura doneli su mnoštvo novih izazova koje je Tanja morala da savlada: počevši od integracije u ismailsku zajednicu, pa sve do uspešnog vođenja porodičnih preduzeća u vrlo izazovnim okolnostima – sve to dok je predano odgajala svoja tri sina. 

Sve vreme boravka u Najrobiju, Tanja je bila aktivna članica male, ali konzistentne srpske zajednice, pružajući aktivnu podršku Srbima koji su posećivali Keniju, posebno mladim sportistima koji su dolazili na takmičenja, obezbeđujući im smeštaj i upoznajući ih sa gradom i okolinom. U više navrata, među Srbima koji su dolazili bili su i avanturisti koji su se upuštali u ozbiljne izazove, kao što su vožnja bicikla ili vožnja popularnim Yugom kroz Afriku. Takođe, Tanja je mnogima pomogla prilikom preseljenja, kao i u osnivanju biznisa i uspostavljanju svakodnevnog života u Keniji.

Filantropija, kao sastavni deo njenog sistema vrednosti i porekla, osobina je koja u značajnoj meri određuje Tanju. Godine 2014, Tanja postaje domaćin akcije prikupljanja sredstava za žrtve poplava u Srbiji. Takođe, bila je aktivni pokrovitelj Grčke pravoslavne crkve u istočnoj Africi, prikupljajući svake godine, počevši od 2016, sredstva za dečje božićne zabave.

Tanja se u potpunosti davala svemu što je radila. Verovala je da način na koji se ponašate, čak i tokom izvršavanja najsitnijih zadataka, gradi vaš karakter i utiče na formiranje vaših vrlina i ličnosti. Ulagala je energiju i resurse da bi ostvarila ne samo svoje ciljeve i zadatke, već i stremljenja onih koje je volela i kojima se divila. Ona je bila stub snage za mnoge od nas – njena nenametljiva snaga i lucidni saveti uvek će nas pratiti na našem putu. Tanja je bila vrlo pažljiva i senzibilna osoba, koja je uvek stavljala druge na prvo mesto, ponekad i na svoju štetu. Njena velikodušnost prema onima kojima je pomagala nikada neće biti zaboravljena, a njeno nasleđe će živeti kroz njih u Srbiji, Keniji i šire.

 

Frederik Darši je samouki nagrađivani foto-žurnalista, sa primarnim fokusom na zaštiti životne sredine i humanitarnim krizama, sa prebivalištem u Najrobiju (Kenija). Daršijeva specijalnost su globalne teme, koje se odnose na humanitarne i ekolоške probleme, poput nedostatka hrane i vode, klimatske krize, ali i na društvena pitanja kao što je osnaživanje žena. Sa strašću prema prirodi i empatijom prema ljudima, Darši teži edukaciji šire javnosti, te stvaranju svesti o problemima kojima se bavi i time pokreće na akciju.

 

 

Godine 2019. dobio je nagradu instituta Chartered Institution of Water and Environmental Management (CIWEM) za Fotografa godine za zaštitu životne sredine, a nagrađena fotografija nosi naziv Dečak koji pije prljavu vodu u Kakamegi, Kenija. Ova fotografija objavljena je na Samitu Ujedinjenih nacija o klimi u Njujorku. Darši je takođe bio i pobednik u kategorijama Najbolja fotografija lokomotive i People’s Choice Award na takmičenju China Road and Bridge Corporation (CRBC), kompanije koja je proslavljala završetak železničke pruge Mombasa – Najrobi, a koja povezuje Mombasu, grad na Indijskom okeanu, sa glavnim gradom zemlje.

Darši je bio žiri Nagrade za ekološku fotografiju Fondacije princa Alberta II od Monaka 2021. i 2022. godine, a danas je član počasnog komiteta u okviru ove nagrade.

Radovi Frederika Daršija izlagani su širom sveta. Među poslednjim aktivnostima izdvaja se učešće na izložbi LOOK Climate Lab, koju je organizovala galerija Open Eye Gallery iz Liverpula (Velika Britanija), gde se predstavio kolekcijom radova pod nazivom Na zemlji: Priča o Trans-Nzoiji kroz drveće. Ove fotografije nastale su tokom dvonedeljnog rezidencijalnog boravka u realizaciji Open Open Eye i Nacionalnog muzeja Zapadne Kenije.

Osim toga, Daršijevi radovi i izveštavanja o ekološkim i socijalnim problemima s kojima se susretao na putovanjima po Evropi, Aziji i Africi objavljivani su u poznatim listovima kao što su Forbes, The Guardian, The Sun, National Geographic, The New York Times i druge globalne publikacije.